tag:blogger.com,1999:blog-297613858262460051.post7031745156937450549..comments2023-09-16T16:38:45.304+05:30Comments on गा आणि खा: या वर्षीची गड्डा यात्रा - फोटो सहितहर्षद छत्रपतीhttp://www.blogger.com/profile/10306615638696495157noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-297613858262460051.post-5786253748772821262011-11-03T15:54:49.329+05:302011-11-03T15:54:49.329+05:30Some of my relatives are from solapur...I regularl...Some of my relatives are from solapur...I regularly goes to Solapur & Akkalkot....But I was not knowing about this.....<br /><br />Thanks for Information....<br /><br />Regards,<br />Jayant Phatak (jayant.phatak@rediff.com)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-297613858262460051.post-88629190395418640962011-02-02T17:25:48.221+05:302011-02-02T17:25:48.221+05:30छान पोस्ट आहे. मी सुद्धा अक्षता कार्यक्रमासह तीन द...छान पोस्ट आहे. मी सुद्धा अक्षता कार्यक्रमासह तीन दिवस सोलापुरला खास गड्डा यात्रेसाठी तळ ठोकून होतो. तसेच 23 ते 26 जानेवारी या काळतही गड्डा यात्रेसाठी सोलापुरात होतो. अक्षता कार्यक्रम व होम कार्यक्रमाच्या वेळेचे फोटो सुद्धा मोबाईलवरून काढले. ते तितकेच छान आले नाहीत. म्हणून ब्लॉगवर टाकले नाहीत. पण तुम्ही टाकलेले फोटो छानच आहेत. गड्डा यात्रा पुन्हा एकदा आठवली. <br />पण गेल्या काही वर्षात गड्डा यात्रा कमी कमी होत आहे. यंदाही ही कमतरता जाणवली. यंदा दुकाने कमी लागलेली दिसत होती.<br /><br />पण या यात्रेची मजा काही औरच... हे नक्की...Nandkumar Waghmarehttps://www.blogger.com/profile/12826042767537142737noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-297613858262460051.post-25634968770325096802011-01-25T23:02:28.801+05:302011-01-25T23:02:28.801+05:30मला हल्ली सोलापुरची खुप आठवण येते.किती दिवस नाही, ...मला हल्ली सोलापुरची खुप आठवण येते.किती दिवस नाही, किती वर्ष झाले तिकडे गेलेच नाही.गड्ड्याची जत्रा..... ते संध्याकाळी लौकर तयार होऊन रात्री गड्ड्यावर घरच्या सगळ्या मंडळींबरोबर,कधी काही कौटुंबिक मित्रपरिवारासह जाणे एक सोहोळाच असायाचा! जाताना पाय कसे भरभर पडायचे.दरवर्षी गेले तरी नवीन ओढ असायचीच.खरेदी अशी फारशी नसायची महत्वाची पण वेगवेगळ्या स्टालना भेट देणे चुकवायचे नाही.शिवाय अधूनमधून काही ना काही खाणे चालु ठेवायचे (दोन अडीच तास फिरायला शक्ती नको का?)बटाटेवडे,भेळ,कसले तरी तळलेले मोठे खुसखुशीत पापड,उसाचा रस,बुढ्ढीका बाल,मोठे दोसे आणि शेवटी आईस्क्रीमने ह्या सगळ्याला पुर्ण्वविराम.अरे हो! झटपट फोटोचा पण एक मस्त कार्यक्रम(विसरु नये अस्सा!) व्हायचा बरं का ह्या दरम्यान. एवढा वेळ चालुन आता पायांना आपली ताकद संपल्याची जाणीव व्हायला लागलेली असायची.त्यावेळी वाहनांची फारशी सोय नव्हती.टांग्याची वाट पाहात पाहात घराच्या दिशेने स्वत:ला कसेबसे ढकलत एकदाचे आत शिरलो की सरळ अंथरुणात! (हो!.गड्ड्यावर जाण्यापूर्वी हे काम प्रत्येकजण अगदी आनंदाने करीत असे.)पुढे वय वाढले तसे घरच्या लोकांबरोबर जाण्यापेक्षा मैत्रिणींबरोबर जाण्यात मजा वाटू लागली मात्र आता वेळेचे बंधन आले.पण तरी गड्ड्याची मजा काही कमी नाही झाली.बरं, हा कार्यक्रम काही एकदाच व्हायला हवा असे नाही.गड्डा आहे तोपर्य़ंत कधीही जा, गंमत तेवढीच येते.<br /> आता ११.३० वाजले आहेत पण गड्ड्याच्या त्या आठ्वणीत एवढे रमायला झालेय की त्या वेळेसारखीच आता मी दमून,त्याच आनंदात गुडूप्प होऊन जाईन!Vinobahttps://www.blogger.com/profile/05243852032137655329noreply@blogger.com